Η Gloria Fan Duan πραγματοποίησε ένα καινοτόμο έργο ψηφιακού animation, εμπνευσμένο από την υφαντουργική σχεδίαση του Bauhaus, χρησιμοποιώντας εξελιγμένους υπολογιστές και ψηφιακές τεχνολογίες. Το έργο περιπλέκει πολλαπλές ίνες ελπίδας και αρμονίας που αλληλεπικαλύπτουν την κοινή αισθητική της αφαίρεσης από τον φορμαλισμό του Bauhaus και τον φορμαλισμό του Ζεν, ενώ παράλληλα συνδυάζουν την υφαντουργία και τη σχεδίαση με τη βοήθεια υπολογιστών. Οι πίνακες με κόμπους της Anni Albers εξηγούν τον τρόπο με τον οποίο αποκαθιστά παραδοσιακά αρσενικά και θηλυκά μέσα. Συνδυάζει το παραδοσιακά θηλυκό ασιατικό θέμα τέχνης με κόμπους ευχών, υφάσματα και τους υπολογιστές με αρσενικά θέματα του Ζεν και της γλυπτικής.

Η Lauren Januhowski δημιούργησε ένα υφασμάτινο παραβάν, εμπνευσμένο από τις υφάντριες του Bauhaus, χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό μονοτυπικής εκτύπωσης και τεχνικών ραψίματος για να δημιουργήσει και να συναρμολογήσει το ύφασμά της. Στο έργο της, η διαδικασία της είναι σχολαστικά λεπτομερής και συνδεδεμένη με την οικογενειακή της παράδοση στο ράψιμο. Ανακατεύει μελάνια, εκτυπώνει κάθε κομμάτι του υφάσματος, κόβει τα γράμματα με το χέρι και κεντάει μικρές λεπτομέρειες σε κάθε κομμάτι. Μέσα από τις ιστορίες που διηγείται στα έργα της, η Lauren χρησιμοποιεί τις φωνές θηλυκών χαρακτήρων που συνθέτει με βάση προσωπικές της εμπειρίες, πλευρές της προσωπικότητάς της, συνδυάζοντας συζητήσεις με γυναίκες στη ζωή της και κουβέντες που άκουσε. Με τα έργα της, η Lauren Januhowski επιθυμεί να προτείνει μια σύνθετη και πολύπλευρη εικόνα της γυναίκας, σαν ένα πάπλωμα με διάφορα σχέδια, ενώ προκαλεί ενεργά τις συναισθηματικές και κοινωνικές περιπλοκές που αντιμετωπίζουμε μαζί ως γυναίκες. Η αρμονία εκφράζεται στο έργο της μέσα από την αναπαράσταση της αρμονικής και συνεργατικής σχέσης μεταξύ των γυναικών, με ευθεία αναφορά όχι μόνο στη συνεργασία των γυναικών στα εργαστήρια ύφανσης του Bauhaus που εμπνέει, αλλά και στον δεσμό της συνεργασίας που το Women Bauhaus Collective δημιούργησε κατά τη διάρκεια αυτού του μοναδικού, εμπνευσμένου project.

Η Jasmine Deporta ανέπτυξε ένα σουρεαλιστικό φωτογραφικό γλυπτό εμπνευσμένο από το γυναικείο σώμα. Το έργο της αντηχεί το περιβάλλον και τις σχέσεις της και είναι μια προσωπική αντανάκλαση πάνω στην επιθυμία και την ταυτότητα. Δουλεύει στο παρόν και αφήνει χώρο στη σύμπτωση και στη διαίσθηση ως μέρος της ροής εργασίας της. Το μεγάλο της ενδιαφέρον για την υλική υπόσταση στα έργα της κάνει τις εικόνες πιο απτικές και πολυδιάστατες. Ενώνει τις παραστατικές κινήσεις, τις προσωπικές συναντήσεις και τον καθημερινό συμβολισμό σε νέα σενάρια. Η τέχνη επηρεάζεται μεταξύ άλλων από το ‘Theory of harmony’ της Gertrud Grunow και την εξερεύνηση της αρμονικής σχέσης όλων των αισθήσεων. Σε αντίθεση με τη λογική γλώσσα της γεωμετρικής μορφής, χρησιμοποιεί μια προσέγγιση με το σώμα και τις αισθήσεις στο επίκεντρο που ενέπνευσε τη σχεδόν αιθέρια, φιγούρα που αιωρείται στο έργο της.

H Talia Golchin παρουσιάζει ένα σαγηνευτικό ψηφιακό γλυπτό, εμπνευσμένο από τη συνέργεια μεταξύ του μυαλού, του σώματος και του σύμπαντος. Υπό αυτή την έννοια, το έργο της επικεντρώνεται στην αρμονία που εκφράζεται ως ροή της ενέργειας μέσω της κίνησης, σε συνδυασμό με την ακινησία και τη συνδεσιμότητα που εκφράζονται μέσω της γυναικείας μορφής. Η αφηρημένη έννοια του γυναικείου σώματος ως κύκλοι που μπλέκονται και σφαίρες που συγχρονίζονται με τη ροή της ενέργειας, τονίζει τη δύναμη της ζωής και τη σύνδεσή της με το φυσικό περιβάλλον με μακροστοιχεία του σώματος και το συστατικό, «το κύτταρο». Η γυναικεία μορφή είναι η δημιουργός και τα κύτταρα τα θεμέλια της δύναμης της ζωής. Χρησιμοποιώντας αυτήν την έννοια, η Talia δημιουργεί μια αίσθηση μοναδικότητας και σύνδεσης που εξερευνάται μέσω της δικής της ερμηνείας της αρμονίας. Το έργο της επηρεάζεται από το Bauhaus μέσω της απλότητας της μορφής και του χρώματος, με ευφορικά κίτρινα και πορτοκαλί σε αντιπαραβολή με πιο ήρεμα μπλε, παρέχοντας αρμονία και ρευστότητα στην τέχνη που γιορτάζει τη σύνδεση της La Prairie με τη φύση.