ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ MATTERHORN:
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΟ
Η συγκλονιστική γοητεία αυτού του όρους είναι τέτοια που αποτέλεσε έμπνευση αμέτρητων καλλιτεχνών ανά τους αιώνες. Ο John Ruskin, εξαιρετικός κριτικός τέχνης και κοινωνικός σχολιαστής της Βικτωριανής εποχής, το χαρακτήρισε τον «πιο ευγενή γκρεμό στην Ευρώπη». Ο ίδιος, όχι μόνο ζωγράφισε το Matterhorn, αλλά τράβηξε και την πρώτη του φωτογραφία το 1849.
Το μεγαλειώδες όρος συνεχίζει να μαγεύει καλλιτέχνες και κοινό μέχρι και σήμερα. Οι αξέχαστες ασπρόμαυρες φωτογραφίες του βουνού από τον Nenad Saljic του χάρισαν δύο Βραβεία National Geographic και είχαν ως αποτέλεσμα την τιμή να ονομαστεί Επαγγελματίας Φωτογράφος Τοπίων της Χρονιάς τα βραβεία Sony World Photography του 2013. Ο Nenad, γεννημένος στην Κροατία, σαγηνεύτηκε από την ορειβασία σε μια σχολική εκδρομή πεζοπορίας, όταν ήταν μόλις 12 χρονών. Επτά χρόνια αργότερα, ανέβηκε στο Mont Blanc. Ωστόσο, έφτασε στα 40 του για να αντικρύσει για πρώτη φορά το μαγευτικό όρος Matterhorn.
«Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά» παραδέχτηκε ο Nenad, που πλέον ζει στο Zermatt, απολαμβάνοντας την απίστευτη θέα του βουνού. Το 2009, ξεκίνησε να φωτογραφίζει το Matterhorn, ένα έργο που διήρκησε αρκετά χρόνια μέχρι το 2015.
Αυτό το αγαπημένο εγχείρημα οδήγησε στη δημιουργία χιλιάδων πορτρέτων και την έκδοση του βιβλίου του «Matterhorn: Portrait of a Mountain». Περιλαμβάνει 43 ασπρόμαυρες διτονικές φωτογραφίες που συνοδεύονται από ένα χρονολόγιο των πιο σημαντικών γεγονότων που κοσμούν την ιστορία του Matterhorn.
«Το Matterhorn διαθέτει πολλές πτυχές που με ελκύουν», δηλώνει ο Nenad. «Καλλιτεχνικά, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά βουνά στον κόσμο, με το πυραμιδικό του σχήμα και τη μοναχική του θέση να μπορεί να θεωρηθεί ένα ιδανικό βουνό. Το Matterhorn δημιουργεί ακόμη και τα δικά του σύννεφα, λόγω των ειδικών ατμοσφαιρικών συνθηκών».
Ο Nenad ελκύεται και από την πλούσια ιστορία του βουνού. Το Matterhorn για πολλά χρόνια θεωρούταν απροσπέλαστο και παρέμεινε ανεξερεύνητο για πολύ καιρό μετά από την κατάκτηση άλλων ψηλών κορυφών των Άλπεων. Ο Edward Whymper τελικά κατέκτησε το βουνό το 1865, σημαίνοντας το τέλος της χρυσής εποχής του Αλπινισμού.
«Ο θρίαμβος και η τραγωδία αυτού του επιτεύγματος αποτελούν την επιτομή της ανθρώπινης επιθυμίας να εξερευνήσουμε και να επιχειρήσουμε να ξεπεράσουμε τα όριά μας, θυμίζοντάς μας ταυτόχρονα πόσο μεγάλοι και πόσο μικροί είμαστε», αξιώνει ο Nenad. «Το Matterhorn είναι ένα προϊόν γεωλογικών διαδικασιών που ξεπερνούν τον άνθρωπο και την αντίληψη του χρόνου που αυτός έχει».
Με εκπαίδευση στην ορειβασία και την εξερεύνηση σπηλαίων, κανένα άλλο βουνό που αναρριχήθηκε δεν του ασκούσε τέτοια έλξη. «Νομίζω υπάρχει μια βουδιστική παροιμία ότι η καλύτερη θέα ενός βουνού δεν είναι από την κορυφή του, γιατί όταν βρίσκεσαι στην κορυφή δεν βλέπεις το ίδιο το βουνό. Αυτή είναι τουλάχιστον μια καλή φιλοσοφική δικαιολογία», δήλωσε. Παγιδευμένος για πάντα στα μάγια του βουνού, ο Nenad πιστεύει ότι ο χρόνος σχεδόν σταματά όταν δουλεύει.
